donderdag 28 april 2011

Weg met die schoenen!?

Mensen rennen al zolang ze bestaan, en de prehistorische mens deed dat gewoon op blote voeten. Maar nu is er een enorme variatie in hardloopschoenen: demping op verschillende plaatsen, schoenen voor de neutrale voet of juist anti-pronatie, met kussentjes en luchtgaatjes op allerlei plaatsen - voor elke voet wat wils. Het wordt aangenomen dat demping goed is, om schokken op allerlei gewrichten die je tijdens het rennen te verduren krijgt op te vangen. Je zou denken dat de technologische vooruitgang in sportschoenontwerp de afgelopen 40 jaar zou hebben bijgedragen aan het verminderen van blessures bij lopers. Maar niets is minder waar.

Een Australische onderzoeker vond namelijk bij het bestuderen van medische literatuur van de afgelopen 30 jaar geen énkele studie die kon laten zien dat (duurdere) schoenen blessures zouden verminderen. In tegenstelling; dezelfde Australische onderzoeker vond dat schoenen juist de kans op allerlei blessures vergrootten en dat mensen die lopen op goedkope schoenen minder kans op blessures hebben.

Een professor in de evolutionaire biologie uit Harvard, Liebermann, wilde weten of mensen écht anders lopen met of zonder schoenen aan. Door experimenteel onderzoek kwam hij erachter dat er inderdaad een groot verschil is. Dit publiceerde hij in 2010 in het wetenschappelijke tijdschrift Nature en geprikkeld door zijn eigen onderzoek begon hij zelf met hardlopen op blote voeten. Een filmpje van de professor zonder schoenen, rennend door een besneeuwd Boston ging de hele wereld over. Door de enorme media-aandacht werd barefoot-running in de VS een hype, en een soort way-of-living.

Maar het zijn niet alleen rare Amerikanen die aan dit verschijnsel meedoen. Iedereen kent de voorbeelden van Kenianen die op blote voeten een marathon winnen. Ook wedstrijdschoenen staan erom bekend dat ze veel minder demping hebben dan trainingsschoenen. Schoenenfabrikanten zijn op de hype ingesprongen door schoenen te maken die het bloten-voeten-effect imiteren (zoals “Vibram Fivefingers”) maar met rubber zolen, zodat je niet bang hoeft te zijn om in glas te gaan staan. Hiernaast komt er steeds meer wetenschappelijk bewijs voor de voordelen van het lopen op blote voeten. Een andere studie laat bijvoorbeeld zien dat de krachten die op heup- en kniegewrichten uitgeoefend worden behoorlijk veel lager zijn zonder schoenen, dus voor deze gewrichten zijn blote voeten minder belasten. De rotatie-kracht op het kniegewricht is met sommige hardloopschoenen nog groter dan bij het lopen op hoge hakken!

Een dik jaar na de media-hype heb ik na het lezen van al deze artikelen ineens twee redenen om barefoot running uit te gaan proberen. Ten eerste spelen mijn heupklachten weer op, en als blote-voeten-lopen de heuprotatie-krachten kan verminderen is dit misschien de oplossing voor mijn steeds terugkomende blessures. Ten tweede zitten de blaren van de zwemloop (nu dik een week geleden) me nog steeds in de weg. Als ik na het zwemmen gelijk zonder schoenen was gaan rennen waren die me gespaard gebleven… Ik ben eigenlijk verbaasd dat er niet meer triatleten op blote voeten lopen: geen gedoe tijdens de wedstrijd met schoenen wisselen, snelveters en blaren op je voeten doordat sokken aandoen te veel tijd kost. Dus: kijk niet raar op als je me binnenkort op blote voeten door het stadspark ziet rennen.

Dit artikel verschijnt ook in het mei-nummer van de Tribune, clubblad van Triathlonvereniging GVAV Groningen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten